KONUŞUYORLAR; SADECE KONUŞUYORLAR

Bu günlerde cadde'de, sokak'ta, iş yerlerinde, derneklerde, Tv'lerde sık sık uzayıp giden sözler, uzayıp giden masallar, hikâyeler anlatan, hayatımız üstüne, ülkemiz üstüne şehrimiz  üstüne konuşan çok çok birilerini göreceğiz, görüyoruz.

Her kesimin ağzında daha öncede duyduğumuz kulağımıza yabancı olmayan çok tanıdık cümleler var aslında, bizlerin sorunlarını dert edenler mi dersiniz, çözümlerinin hazır olanı mı dersin, Ankara'ya giderse göreceksiniz neler yapacağım diyeni mi dersiniz  lüks otellerde oda ayıranlar mı dersiniz.....

Bizlerde derdi olanlara söylemeye çalışıyoruz, yanlış anlaşılmasın derdi derken bir hastalıktan dünyalık hesapları olanları kast etmiyoruz...

Bize göre derdi olmak ülkenin gidişatını, insanlığın gidişatını, Elazığ'ın gidişatını ve yarını ne olacak çocuklarımızın sorusunu soran insanları kast ediyoruz...

Çünkü bu derdi taşımak her yiğidin işi değil günümüzde ve her yürek taşımaz böyle bir derdi...

Zira Parayı serveti gücü Tanrı edinme sevdası neredeyse herkesin yüreğine tebelleş oldu...

Sahi bu dertleri edineni siz duydunuz mu!..

Oysa bu aylarda havada kar sesi var, don sesi var havada yağmur sesi var, birilerinin elleri üşüyor....

Kalbi üşüyor...

Umutları üşüyor...

Gözleri üşüyor...

Bakma konuşup durduklarına bu beylerin, hanımefendilerin, sokaklarda evlerinde yoksullar üşüyor, üşüyor kimsesiz yetimlerin ayakları üşüyor, ama hiçbir şey yokmuş gibi, bazı çocuklar aç değilmiş gibi, bazı çocuklar üşümüyormuş gibi, her evde tencere kaynıyormuş gibi durmadan durmadan durmadan konuşuyorlar...

Durmadan içi boş masallar anlatıyorlar, durmadan kendilerinin kıymetli olduğunu anlatıyorlar şehrin ahalisine, kendilerini kutsuyorlar kendilerini kurtarıcı olarak anlatıyorlar...

Lakin kimse üşüyenleri görmüyor kimse üşüyenleri söylemiyor.

Biride çıkıp demiyor bir toplumda çocuklar üşümez çocuklar aç kalmaz, aç girmez yatağa...

Sahi ne zaman topluma bunları konuşacaksınız.

Acımasızca yazmışsın diyorlardır şimdi , oysa ben onların acımasız dünyasına çığlık atıyorum...

Dünyaları acımasız, sistemleri acımasız, yürekleri merhametten uzak çoğunun, ama hep konuşuyorlar...

"Konuşuyorlar; sadece konuşuyorlar, Hepsi laf, hepsi yalan! Hiç bir şey anlamadıkları ortada."

- Tolstoy