Kıyaslamayı Bırakın Mutluluğu Yakalayın 

Bu zamana kadar kendimiz için ne yaptık?  Hiçbir şey yapmadık sadece başkalarının söylemlerine göre hayatımızı yaşadık. Yaşamaya da devam ediyoruz. Sürekli birileri tarafından kıyaslanıyoruz ve bu kıyas hiç bitmiyor. Hayatta her şeyin bir sonu var fakat bu kıyaslamaların bir sonu yok.
 Gerçi bazı insanlar bu kıyaslamaları ciddiye bile alamıyorlar çok rahatlar. Rahat insanlara bakınca içim açılıyor. Hayattaki en büyük mutluluğun rahatlıktan geçtiğine inanıyorum.  İnsan rahat olunca en önemlisi de sırtını sadece kendisine dayayınca açılması imkânsız olan bütün kapılar açılıyor. 
Kendisini tanımayan iç huzuru bulamamış insanlar kendilerine yaptıkları kıyaslamalarla hayatlarının en güzel dönemlerini mahvediyorlar. Buna ne gerek var? İnsan kendisini sevmeli en önemlisi de kendisini tanımalı.

İNSANLIĞIMIZI YİTİRDİK 

Benim çok sevdiğim bir söz var 'Kiminle dertleşirken eline koz vermiş gibi hissetmiyorsan o kişi senin dostundur.'' Ne kadar anlamlı bir söz düşünüyorum da kaç kişi bu sözü ciddiye aldı? Şimdi insan değil arkadaşıyla akrabasına bile derdini anlatamıyor. Konuştuğum her insan değil dert anlatmak akrabaya hiçbir konuda güven olmayacağını söylüyor. 
Haklılar da artık akrabaya güven olmuyor çünkü bizler o çok kıymetli olan insanlığımızı ilk önce kendi içimizde yitirdik.
Etrafım kendisini sürekli öven, profesyonel bir şekilde yalanlar söyleyen, başkalarını ezmeye çalışan, aşağılayan, iftiralar atan insanlarla dolu. 
Bu insanlar bazen benim en yakınlarım bazen de birebir şahit olduğum başkalarına haksızlık yapan insanlar.  Eskiden de sınırlarından ödün vermeyen bir insandım şimdi ise sınırlarıma daha sıkı sarılıyorum. Belki de kendimce çözüm yolunun bu olduğuna inanıyorum.