Hanelerimiz                       

     “Ağaca çıkan keçinin, dala bakan oğlağı olur.”

      Aile, terbiye yeridir değil mi? Kaba saba davranan, ahlaksız, kötü insanlar gördüğümüzde  “aile terbiyesi almamış” denir.

      Ailesinde terbiye görmemiş bir kişinin terbiyeyi başkalarından öğrenmesi oldukça zordur. Kişi ailesi ile şekil alır ve kendini tamamlamaya çalışır.

      Ailemiz dışındaki insanları eleştirirken oldukça rahat davranırız fakat söz konusu aile içindeki biri olunca, o kişilerin yaptığı davranışlar çoğunlukla doğru veyahut yanlış olduğunu kabullenmek bize zor gelir.

      Kendimizi sık sık gözden geçirmeli. Bir makinenin bakımı gibi… Bulaşık makinesini temizler gibi içimizi de temizlemeliyiz. Zira bu makine temizleri de kirletir zamanla.

     Dikişten önce makinenin temizliği kontrol edilir değil mi? İpimiz tozlanmış ise düzgün dikiş dikemeyiz. Tıpkı ip gibi fikirlerimiz de tozlanmış ise, çocuklarımız da düzgün dikiş tutturamadan yol alır giderler.

     Kendi içimize bakalım. Doğru bildiğimiz ne kadar çok yanlışımız var kim bilir. Neyi ne sebeple yapıyoruz ve bundan Yüce Rabbimiz ne kadar memnun!  Davranışlarımız, seçimlerimiz çocuklarımızı ve ailemizi harama mı yoksa helale mi yönlendiriyor? En kötüsü ve belki de en basitinden gıybet. Yavrularımıza gıybeti anlatıp:  “Ben yaparsam beni de uyar” diyelim. Bakın o zaman hanelerimiz nasıl güzel oluyor.

     Allah korkusunu hayatımızın merkezine alalım. Hani diyorlar ya; Allah’tan korkmak değil, O’nu sevmek lazım.  Evet, zaten kişi sevdiğini kaybetmekten korkar değil mi? Seviyorsan sevdiğinin istediği gibi yaşarsın. Onun istediği gibi giyinir, onun istediği gibi yer içer, işlerini de onun isteklerine göre yaparsın.

    Güzel ahlak ve Allah korkusu olmadan yaşanan bir hayat, hayat değildir. İçinde Allah korkusu taşımayan insan şeytandan da beterdir. Zira şeytan bile O’ndan korktuğunu belirtmiştir. ( Haşr -16)

    Hanelerimiz güzel ahlak ve takvanın okulu olmalıdır. Her birimizin bir kâşif olduğu evlerimizde ve iş yerlerimizde, keşfedilecek yeni dünyalar vardır.  Güzel ahlakın bir kapısından geçer sonra yeni kapılar buluruz karşımızda. Öğrenilen her güzellik yepyeni güzelliklere kapı aralar elbette.

    Ailemizle genetik yakınlığımız var evet. Ama ailemizin en yoğun görüştüğümüz çevre olması sebebi ile onlara benzememiz, onlardan etkilenme yolu ile olur. İkizler üzerinde yapılan araştırmaları bilirsiniz. Ailesinden uzakta yaşayanın, ailesinin yanında yaşayana kıyasla farklı davranışlar gösterdiği görülmüştür. Bu da demek oluyor ki insan, içinde yaşadığı çevreden oldukça fazla etkileniyor.

    Her sabahın ilk ışıklarında, evin içinde dolaşan o muhteşem manevi enerji, bizlerin hanelerinde güzel ahlak ve Allah korkusu ile şekilleniyor. Sabah kahvaltısı, aile bireylerinin birbirine tebessüm ederek “ günaydın” dediği anlarla başlamış oluyor. İşte burada, ahlakın ana maddesi olan saygı, sevgi ve hoşgörü devreye giriyor. Ta ki akşamın karanlık yüzünü, muhabbetle beyaza devşirene dek…

        Hanelerimizi güzel ahlakın uygulandığı örnek evlerden yapalım. Öyle ki bizi görenler kendi hanelerini güzelleştirsinler.

        Allah korkusu kalbimizi güzelleştirsin. Bizleri bir ömür Allah korkusu ile yaşayan ve huzurla Rabbine kavuşmayı bekleyen kullardan eylesin.

        Hanelerimizi ve içindekileri ak pak yaparsak, sanki dünya güzelleşecek gibi…

        Bütün güzel dualarınızla birlikte Amin…