BİZ DUA ETTİK, SEN DE AMİN DE…

Yüzümü güldürenim,  hafif esen rüzgârla buram buram kokan dağ gülüm, inancım, mabedim, benim güzel duam…

             Sen bittim dediğin yerde ALLAH yettim der… Bu nasıl bir yetiş, bu nasıl bir varlık göstergesi, bu nasıl bir asalet, adalettir, nasıl güzel bir sahip çıkmadır bu? Varlığın ayrı güzel, lütfun ayrı. Yarattığın ayrı güzel, yaratacağın hakeza…

             O, Yüce Yaradanım; bu nasıl bir temizlik? Hem kendisi temizdir, hem de yarattıklarını temizleyendir. Kullarının kalplerini Kur’an - ı Kerim’in rahmet damlaları ile temizleyendir. Hazreti Aişe validemizi ve Hazreti Meryem validemizi çirkin iftiralardan ayet - i kerimeleri ile temizlemiştir. Zekât ve sadaka vermeyi emrederek kullarının mallarını temizleyen, gusül ve namaz abdesti ile manevi kirlerimizi temizleyen,tevbe ve istiğfar ile de bizleri günah kirlerinden arındırarak temizleyen; varlığın hamd sebebi; varlığın adaletin asaletin simgesi…

Bu kulların kirlettiği yeryüzünüzü gökyüzünü yağmurlar ile yıkayan, güneş ile kurutarak temizleyenimiz… Kirlenen suları buhara dönüştüren, havada temizleyerek tekrar yağmur olarak yeryüzüne indirenimiz, keremine şükür.

          En iyi sen bilirsin içimizdeki duayı.

          En iyi sen toparlarsın dağılan çehremizi.

          Ey yeri göğü yaratan;

          Sensin en büyük sevgili, ancak sen toparlarsınbizi...

          Mavin güzel, yeşilin şimdi daha güzel, gözleri diyorum Sen yarattın diye mi rengi bu kadar yaprak gibi, su gibi? En beklenmedik anda derman olan, kalplerimizi senden daha iyi bilen mi ola? El- Müheymin adı ile eksiksiz mükâfatlandıranım, sabır eyle dersin, verdiğin ödül takdire şayan, avuçlarım duadan minnetten gökyüzünün rengini aldı. Sana özge başka kim istenebilirdi, bu yarattığın sana yakın kulundan gayrı? Gözlerde gülen cennet bahçesi şahittir buna. Tüm hamd ü senalar sana. Senin hediyen daha ne olabilirdi?

         Olan biten her şey sendendir; sayende, senin gölgeninyardımıyla…

Bazen insanlar birine ihtiyaçduyar. Arkasında dağ gibi dursun diye, bir yanlışı olduğunda bir şeyler öğretsin diye. Bazen insan birine ihtiyaç duyar sadece sevilmek için değil, bir olup tamamlanmak için de. O bir de sensin, o dağ da sen.  Senin yolunda olanı mı yolladın, çok mu seversin onu sen de? Senin sevgin varsa gönüllerde, senden gelen baş üstüne.

Eş- Şekur ismi ile az amele çok sevap veren gönlü zenginimiz… Şu zorluklar içerisinde bizlere kapılar açtığın, açtığın her kapıyı hayra bağladığın için, o hayırları bize yoldaş eylediğin için, kışı bahara bağladığın için, senden gelen baş üstüne.

     Biz onun yollarını döne döne gözlemişiz. Ondan başkası bizim kalbimize taşmış biz onu bilmemişiz. En karanlıkları ışığa çeviren, bizi ancak sen parlatırsın, varlığın yıldızdır başımıza bizi ancak sen toparlarsın. Uyandığımızda gülüşümüzün sebebi varlığınadır, her zorluğu kolaylıkla bağlayansın, senin varlığın tüm kâinata sebeptir. Senin yolunla gelen de baş üstüne.

  Yüzümü güldürenim,  hafif esen rüzgârla buram buram kokan dağ gülüm, inancım, mabedim, benim güzel duam…  Ancak sen toparlarsın bizi.

     ‘Her zorlukla beraber bir kolaylık vardır’ dediğin ayetin hatırına;

En iyi sen bilirsin içimizdeki duayı,

Şu zor zamanların, kolaylıklarla sonlanmasına,

Hevesleri, beklentileri, erteledikleri,

Kursağında kalmış kelimeleri, kaçırılmış bakışları,

Gizledikleri, bitirilmemiş mektupları,

Tamamlanmamış cümleleri olanlara ümit olacağına,

Ancak sen toparlarsın bizi.